«نه جنگ» یا «جنگ نه»

اما و حتی اگر تمام ملت ایران موافق سرنگونی نظام از طریق ویرانی کامل ایران – شیراز و اصفهان و کرمان و سقز و تربت و زاهدان و تبریز و رشت و ساری و گرگان، و... باشد، و مانند رفراندوم 1358 که به جمهوری اسلامی آری گفت، اینبار هم به جنگی ویرانگر و آدمکش، و حمله نظامی راسیست های آمریکایی و سعودی های مرتجع، آری بگوید، من همان «نیم درصدی» که بودم باقی می مانم و چنین جنگی را ضد میهنی، و حامیان چنین جنگی(هر کسی)، که ایران را به نابودی بکشاند، «خائن» می شناسم. سرنگونی آری، اما و تنها از طریق خیزش اجتماعی و زیر چتر حفاظتی نیروی رادیکال مسلح، و در راستای نظامی سکولار، دموکرات، و متکی بر مفاد بیانیه حقوق بشر.  ادامه