آلبانی، فصلی جدید برای مجاهدین؟ - فرهاد کوهستانی

هر گونه سیستم سازی جدید؛ از بررسی منتقدانه گذشته این سازمان؛ عبور می کند؛ شما نمی توانید بدون حذف عناصری که در گذشته باعث صدمات جبران ناپذیر شد ؛ ساختار جدیدی را بنیانگذاری کیند. اگر قبول دارید که در گذشته اشتباهات جبران ناپذیری مرتکب شدید؛ در نتیجه آن را با معرفی و کنار گذاشتن علنی این عناصر؛ راه جدید خودتان را ترسیم کنید. ادامه‌ی مطلب...

توضیح واضحات - علی ناظر

بر این باور بوده ام که جمهوری اسلامی همیشه «جنگ طلب» بوده است؛ و هرگز هم کتمان نکرده که «جنگ نعمت الهی است». اما در میان «اپوزیسیون» هستند کسانیکه بر طبل جنگ می کوبند، و تصاحب قدرت را تنها از طریق ویرانی ایران و جنگی ویرانگر می بینند. من هرشخصیت و نهادی را که موافق حمله نظامی بیگانه به ایران باشد و یا درصاف کردن جاده نقش ایفا کند را خائن می شناسم. یک نفر بیشتر نیستم، اما به اندازه یکنفر، و به همان اندازه که یکنفر حق ابراز عقیده دارد، بر این نکته مصّرم که تنها راهکار برای سرنگونی، و آشیل جمهوری اسلامی، تکیه بر ملت شریف ایران، و همبستگی ملی است.
اگر آزادی خواهیم و اگر به رهایی ایران از ظلم جمهوری اسلامی دل بسته ایم، دیگران را از خود دور نکنیم! به دنبال بیشماران باشیم. راه و روش سخن گفتن و رهنمود دادن به غیرخودی را درک کنیم و به زبانی سخن بگوییم که دیگران به ما بپیوندند. همبستگی یعنی پیوستن.  ادامـــــه

«نه جنگ» یا «جنگ نه»

اما و حتی اگر تمام ملت ایران موافق سرنگونی نظام از طریق ویرانی کامل ایران – شیراز و اصفهان و کرمان و سقز و تربت و زاهدان و تبریز و رشت و ساری و گرگان، و... باشد، و مانند رفراندوم 1358 که به جمهوری اسلامی آری گفت، اینبار هم به جنگی ویرانگر و آدمکش، و حمله نظامی راسیست های آمریکایی و سعودی های مرتجع، آری بگوید، من همان «نیم درصدی» که بودم باقی می مانم و چنین جنگی را ضد میهنی، و حامیان چنین جنگی(هر کسی)، که ایران را به نابودی بکشاند، «خائن» می شناسم. سرنگونی آری، اما و تنها از طریق خیزش اجتماعی و زیر چتر حفاظتی نیروی رادیکال مسلح، و در راستای نظامی سکولار، دموکرات، و متکی بر مفاد بیانیه حقوق بشر.  ادامه

ذوقزدگی و حسرت به دلی مجاهدین !

بهر حال این فرجام نیرویی سیاسی است که به اعتماد نیروهای خودی خیانت میکند، دروغ میگوید، کیش شخصیت به راه میاندازد، حرمسرا درست میکند و در نهایت ناگزیر میشود که در آوارگی خارج کشور چشمش به دست جنگ طلبترین و هارترین فراکسیونهای امپریالیستی باشد تا شاید از نظر سیاسی چیزی نصیبش گردد.   ادامــــه