شاید کم شاهد این صحنه نبوده ایم که جنایتکارانی و شکنجه گرانی در پایان عمر و یا تغییر شرایط و یا فاصله گرفتن از موضوع جنایت، به این صرافت و صداقت می افتند که گذشته خود را نقد کرده و تجربه ای و سرمایه ای را نصیب آن سرزمین و نسل های جوانتر بکنند. اگر چه نقد گذشته جبران مافات نخواهد کرد اما در جای خود سرمایه ای است گرانبها برای آینده. چنین عملی می تواند در رشد و ارتقاء آگاهی مردم نقش مهمی ایفا نماید. اگر چه علیرغم خواست بانیان جرم و جنایت واقعیتها و حقایق در طول زمان بر ملا خواهد شد اما مهم شنیدن وقایع و حقایق از زبان خود فرد بعنوان تصمیم گیرنده یا عامل و مجری است که میتواند بسیار اثر گذار باشد. این امر نه تنها باعث رشد آگاهی و تجربه اندوزی توده مردم میشود، که روحی از صداقت در کالبد اجتماع میدمد و میتواند تاثیرات شگرفی داشته باشد.....
متأسفانه در سرزمین ما فقدان چنین نمونه ها و فرهنگی بسیار آزار دهنده است و چه بهایی سنگینی که این فقدان بر جامعه و تاریخ ما بار نمیکند....که بدون شک ریشه در تاریخ و فرهنگ و مصائب تاریخی این سرزمین دارد. ادامه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر