در هفته های اخیر مسئله آقای ابراهیم محمدرحیمی (عباس)، یک عضو سابق و جدا شده سازمان مجاهدین خلق که در بستر بیماری در بیمارستانی در لندن است و نامه علنی شده او و فرزندش سپهر به مریم رجوی از رهبران سازمان مجاهدین خلق در مورد درخواست دیدارشان با خانم زهرا (پروین ) فیروزان، همسر و مادر نامبردگان، واکنش های مختلفی را از سوی هواداران و مخالفین سازمان مجاهدین خلق به دنبال داشته است.[1] در این نوشته مایلم به یکی از اصلی ترین استدلال های رهبران، مسئولین و هوادارن سازمان مجاهدین که با نام، یا بدون نام و نشان در نوشته های خود آن را برجسته می کنند بپردازم ادامه‌ی مطلب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر