حمله موشکی به اردوگاه لیبرتی در عراق[1]، محلِ اسکانِ اعضاء سازمان مجاهدین خلق در روز 7 آبان 1309/ 29 اکتبر 2015 منجر به کشته شدن تاکنون 23 نفر و مجروح شدن ده ها نفر دیگر شده است. بسیاری از خانواده ها و انسان هائی که امیدوار بودند شاید ساکنین لیبرتی بتوانند سالم از جهنم عراق به کشور ثالثی منتقل شوند، اینک تنها در غم عزیزانشان اشک میریزند. پیکرهای سرد، به خون درغلتیده یا تکه پاره شده ای که دیگر نمی توانند آنها را به آغوش بگیرند.
این حمله جنایتکارانه مصداق جنایت جنگی[2] میباشد و در قبال آن چهار طرف مسئولیت دارند: دولت عراق، دولت ایالات متحده آمریکا، سازمان ملل متحد و سرانجام رهبری سازمان مجاهدین خلق. هریک از طرف های فوق که در انتقال این افرد به خارجِ عراق یا در تامین امنیت این اردوگاه کوتاهی و کارشکنی کرده اند در قبال خون هائی که امروز بر زمین ریخته شده مسئولیت دارند.
اگر چه به لحاظ حقوقی مسئولیت حفظ امنیت ساکنین اردوگاه لیبرتی در درجه اول با دولت رسمی و قانونی حاکم بر عراق است، اما مسئولیت اصلی بر زمین ریخته شدن این خون ها با رهبری سازمان مجاهدین خلق است که رسما بر باقی ماندن در عراق تاکید می کند.[3] سیاستی بی معنی که نتیجه آن مرگ تدریجی ده ها انسان در چند سال گذشته بوده است. رهبری مجاهدین از این خون های تازه استفاده تبلیغاتی خواهد کرد. سیاست مشمئز کننده ای که با مظلوم نمائی و "شهید سازی" به دنبال آن است که استراتژی تاکنون شکست خورده اش را "به حق" و ادامه "مبارزه" با جمهوری اسلامی جلوه دهد.
هر یک از طرف های فوق بجای محکوم کردن این حمله، باید توضیح دهند چرا ساکنان لیبرتی پس از آنکه از قرارگاه اشرف به این اردوگاه منتقل شده اند، هنوز و پس از چندین سال به خارج از عراق منتقل نشده و چه طرف یا طرف هائی در این زمینه کارشکنی کرده است؟
برای جلوگیری از هر گونه آسیب جانی و روانی، باید همه ساکنین لیبرتی هرچه سریعتر به خارج از عراق منتقل شوند.
حنیف حیدرنژاد
8 آبان 1394/ 30 اکتبر 2015
این حمله جنایتکارانه مصداق جنایت جنگی[2] میباشد و در قبال آن چهار طرف مسئولیت دارند: دولت عراق، دولت ایالات متحده آمریکا، سازمان ملل متحد و سرانجام رهبری سازمان مجاهدین خلق. هریک از طرف های فوق که در انتقال این افرد به خارجِ عراق یا در تامین امنیت این اردوگاه کوتاهی و کارشکنی کرده اند در قبال خون هائی که امروز بر زمین ریخته شده مسئولیت دارند.
اگر چه به لحاظ حقوقی مسئولیت حفظ امنیت ساکنین اردوگاه لیبرتی در درجه اول با دولت رسمی و قانونی حاکم بر عراق است، اما مسئولیت اصلی بر زمین ریخته شدن این خون ها با رهبری سازمان مجاهدین خلق است که رسما بر باقی ماندن در عراق تاکید می کند.[3] سیاستی بی معنی که نتیجه آن مرگ تدریجی ده ها انسان در چند سال گذشته بوده است. رهبری مجاهدین از این خون های تازه استفاده تبلیغاتی خواهد کرد. سیاست مشمئز کننده ای که با مظلوم نمائی و "شهید سازی" به دنبال آن است که استراتژی تاکنون شکست خورده اش را "به حق" و ادامه "مبارزه" با جمهوری اسلامی جلوه دهد.
هر یک از طرف های فوق بجای محکوم کردن این حمله، باید توضیح دهند چرا ساکنان لیبرتی پس از آنکه از قرارگاه اشرف به این اردوگاه منتقل شده اند، هنوز و پس از چندین سال به خارج از عراق منتقل نشده و چه طرف یا طرف هائی در این زمینه کارشکنی کرده است؟
برای جلوگیری از هر گونه آسیب جانی و روانی، باید همه ساکنین لیبرتی هرچه سریعتر به خارج از عراق منتقل شوند.
حنیف حیدرنژاد
8 آبان 1394/ 30 اکتبر 2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر