تعمق در این سقوط مرا به نقطهی دیگری هم میکشاند. به یاد مراد و رهبر او، مسعود رجوی میافتم که خود او چگونه و با چه سرعت باورنکردنیای مسیر سقوط در پیش گرفت و برای پیشبرد امیال شخصیاش چه سرمایههای عظیمی را که به باد نداد و سرنوشت نسلی را که آمده بود تا همه چیزش را برای آزادی میهن فدا کند بازیچهی هوسهای خود نکرد و برای فرار از پذیرش مسئولیت و پاسخگویی، چه زشتیهایی که مرتکب نشد و چه فجایعی که به بار نیاورد. مسعود رجوی و مسعود خدابنده در دو جهت متفاوت اما به یک شکل سقوط میکنند و ارزشهای انسانی را پایمال میسازند. این بایستی مایه «عبرت» قرار گیرد. ادامــــه
---------------
نه ارتجاع غالب،نه ارتجاع مغلوب.نه «ولایت مطلقه فقیه» نه «ولایت مطلق رهبرعقیدتی».نه مزدوری رژیم پلید و ضد ایرانی آخوندی، نه سرسپردگی به رهبری خود محور و متوهم وخطاکار و انتقاد ناپذیر عقیدتی. پاینده ایران. درود برملت بزرگ ایران. زنده بادآزادی و دموکراسی. برقرار باد اتحاد تمام نیروهای دموکرات و آزادیخواه و سکولار در داخل و خارج ایران علیه رژیم استبدادی و ارتجاعی وسرکوبگر ملایان حاکم.درود بر شهیدان ملت بزرگ و پایدار ایران ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر