خوب به خاطردارم دهه اول عضویّت و حضور فردی درشورای ملی مقاومت یعنی ( 1364 - 1372) رابطه مالی با شورا / مجاهدین درکارنبود، جزیک مورد که آن هم درپی اصرارزیاده ازحدّ مسعود رجوی (درسال 68) ازوی خواهش کردم برای حلّ مسآله ای که عاجل بود امداد رساند. مسآله قرضی بود به دوستی که می خواست ازایران خارج شود و نیاز مالی عاجل داشت. آن پول بلافاصله با مسافر روانه شد و کارش راه افتاد. آقای رجوی در آن سالها پیوسته گله و شکایت داشت که چرا تآمین مخارج را به او و دستگاهش محول نمی کنم. ، درهردیدار و خلوت گفت وگوی دونفره ، خرده می گرفت. . . و گاه با عباراتی نیشدار تکرارمی کرد، "تو چرا این قدر درمسآله مالی حساسیّت نشان می دهی؟... تو مگرمعتقد نیستی «ازهرکس به اندازه توانش و به هرکس به اندازه نیازش»... تو دیگرچرا این قدرخود راجمع می کنی؟ ادامه‌ی مطلب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر