این نوشته را چند ماه قبل در تیر ماه نود وسه نوشته بودم اما از گذاشتنش روی سایت خود داری کردم. علت اصلی اش نوعی رقت بود ، پنهان نمیکنم در فرهنگ اجتماعی ای که به ما در جوانی حتی با همین فرهنگ شیعی فیلتر شده توسط مثبتات فرهنگ ایرانی(،واکنون بر باد رفته) یاد داده بودند حتی کوبیدن بر سر دشمنی که بر خاک افتاده جوانمردی نیست. و در سر بینه «گرمابه محمدی» در خم فلکه مارکار شهر یزد تابلوئی آویزان بود که بر آن نوشته بود:مردی نبود فتاده را پای زدن/گر دست فتاده ای بگیری مردی. نقد و چالش نیرو یا کسانی که سالها با آنها زیسته ام و قرار بود در کنار هم...ادامه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر