تاریخ و تجربه -قسمت آخر ( محاکمه‌ی علی زرکش) - کمال رفعت صفایی

 حدود آبان سال 65، علی زرکش را در آخرین پایگاه بخش نشریه ی سازمان (بقائی) تحت نظر و ممنوع الخروج و حبس کرد. بخش نشریه و رادیوی سازمان نیز چند هفته قبل از خروج مسعود رجوی از فرانسه به عراق منتقل شده بودند. در آخرین طبقه ی پایگاه بقائی که اتاق هایش به نسبت سایر طبقات کمتر بودند و دو یا سه اطاق بیشتر نداشت، همراه با یک ماشین لباسشوئی برای علی زرکش اختصاص داده شده بود. او مطلقأ حق نداشت از آن طبقه خارج شود. سایر افراد هم که به استثنای چند عضو دفتر سیاسی (همچون محمدعلی جابرزاده و محمدعلی توحیدی) و یک عضو سازمان که برای او غذا می برد، نباید به آن طبقه وارد می شدند. علی رزکش بی آنکه هیچ یک از اعضاء اطلاع داشته باشند، ماهها در طبقه ی آخر و پس از آن در طبقه ی سوم پایگاه بقائی زندانی بود. حتی هنگامی که می خواست هفته ای یا دو هفته ای یکبار نزد همسرش مهین رضائی (که در عملیات فروغ جاویدان به شهادت رسید) برود، از بلندگوهای پایگاه اعلام می کردند که کلیه ی خواهران و برادران به اطاق هایشان بروند و تا اطلاع ثانوی خارج نشوند و به این شیوه قائم مقام سابق را جا به جا می کردند.  ادامه‌ی