من بنا بر عادت ونیزاحترام به کسی که چیزی در باره من مینویسد، هنوز عادت دارم پاسخی بدهم. اقای اسماعیل هاشم زاده ثابت در جواب نوشته من«لینک تبریک نوروزی و تشکر «شاعر فرومایه» از دوستان فرا مایه»زحمتی کشیده وبا امانت گرفتن فرازی از شاملوی بزرگ، (که متاسفانه رفقا و روسای ایشان در جلسه ای که خود من حضور داشتم او را بدتر از پاسدار خواندند، البته از سر نفهمی!)، نوشته که !«لینک من دشمن تونیستم» باباجان! «من انکار توام» . به ایشان عرض میکنم. ممنون وسپاسگزارم عزیز. و این اول سال نو خدا پدرو مادرت را اگر رفته اندغرق رحمت و اگر مانده اند غرق نعمت بکند که تائید من نیستی.
بدون تعارف و خدای ناکرده اگر شما انکار من نبودی و تائید من بودی، به دلایل مختلف احتمالا باعث اندوه فراوان بود، ولی این دم عیدی این انکار باعث خوشحالی فراوانست که من هنوز غم و غصه آن سالهائی را که امثال شمامرا تائید میکردید با خود دارم و از خداوند به دلیل این تائیدات طلب مغفرت دارم و امید اینکه خداوند مرا عفو بفرماید و انشالله خودش شما را هدایت کند. نکته آخر اینکه من همانطور که اشاره کردم نه دشمنم و نه تائید و نه انکار شما،باور بفرمائید این مهم رامتاسفانه سالهاست خود شما در باره خودتان به بهترین وجه ممکن بر عهده گرفته اید، یعنی در نقطه بالای بالا با «تائید مداوم خویش» و «انتقاد ناپذیری مطلق»،و «بسا خطاهای دیگر» موجب «انکارمستمر خود »شده اید و بسیاری را متاسفانه دشمن خود کرده اید و همچنان ادامه میدهید در حالیکه حق نبود یک جنبش و یک نسل رنجدیده این همه منکر و دشمن داشته باشد. واقعا هیچکس چون امثال خود شما نمیتوانست امر انکار خود و یک جنبش را اینطور جلو ببرد بنابراین تبریک مجدد،خدا قوت واگر ممکن است مقداری تامل و باز نگری.امید به هدایت پروردگار را هم هرگز از دست ندهید...ونیز تامل روی فرازی دیگر از شاملو .هیچکس اینچنین فجیع به کشتن خود برنخاست...
اسماعیل وفا یغمائی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر