35 سال از انقلاب بهمن میگذرد. چه بود آن انقلاب؟ پيشروی بود يا پسروي؟ جهيديم و پايمان شکست؟ به آن ور گودال رسيديم، به آن ورِ ورطهی سلطنت، اما به بهای عليل شدن؟ ديگر در ميان مخالفان حاکميت ولايتمدار، کمتر کسی از "انقلاب شکوهمند" سخن میگويد و آن را میستايد. سرخوردگی از انقلاب خود را به صورت بیعلاقگی به بحث درباره آن هم نشان میدهد. به ملاحظاتی بسنده میکنند درباره انقلاب ربوده شده، انقلاب خوب و رهبری بد، پيروزی قيام و شکست انقلاب، شکست به دليل رهبری آن. آيا اين گونه اشارات کافی هستند؟ اما مگر میتوان بدون تحليل رخداد بهمن، دورههای پس از آن را تحليل کرد؟ ادامه مطلت
---------------
نه ارتجاع غالب،نه ارتجاع مغلوب.نه «ولایت مطلقه فقیه» نه «ولایت مطلق رهبرعقیدتی».نه مزدوری رژیم پلید و ضد ایرانی آخوندی، نه سرسپردگی به رهبری خود محور و متوهم وخطاکار و انتقاد ناپذیر عقیدتی. پاینده ایران. درود برملت بزرگ ایران. زنده بادآزادی و دموکراسی. برقرار باد اتحاد تمام نیروهای دموکرات و آزادیخواه و سکولار در داخل و خارج ایران علیه رژیم استبدادی و ارتجاعی وسرکوبگر ملایان حاکم.درود بر شهیدان ملت بزرگ و پایدار ایران ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر