خمینی و دسته اشرار آخوند و غیر آخوندی که کارگزارش بودند، با سازمان دادن اوباش و چماق کشها در حمله به تجمع گروههای سیاسی و نیز با سازمان دادن کمیته های انقلاب اسلامی و سپاه پاسداران که در آن روزها مسلح به مسلسل ژ-3 بودند عرصه را برای فعالیت گروههای مبارز انقلابی و ترقیخواه از تنگ کردند. این نیروهای مسلح در تجمع گروهای سیاسی، نه برای حفظ امنیت و نظم اجتماعات بلکه برای پشتیبانی از دسته های فاشیستی چماقدار که به تجمعات گروههای سیاسی مثل مجاهدین و چریکهای فدایی خلق با شعار «حزب فقط حزب الله / رهبر فقط روح الله» حمله می کردند، حاظر می شدند. این گروه ها شعارهای دیگر هم داشتند که فرعی بود، مثل«حزبتون حزب مچل/ رهبرتون لنین کچل» یا«برو گمشو کمونست/ در ما درد تو نیست» و «داس چکش ستاره / رجوی برات میاره». ادامه‌ی مطلب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر