به لحاظ احساس به واقع حال و رغبتی برایم نگذاشته اند که بار دیگر مسئولان سازمان را مخاطب قرار دهم ، - نشانه بارزی از مدیریت عقلانی بحران هم نمی بینم، برعکس، - اما به حکم فکر و سنجه عقلی... و بنا به فایده ی تکرار انذار (یک رویه قدمی) بار دیگر به صدای بلند فریاد می زنم : آی خانمها و آقایان صد در صد مسئول (!) مقیم اورسوراوآز به خود آیید! یا نکات و محتوای گزارشها و افشاگریهای تکان دهنده منتقدان گوناگون را رسماً و مستند در ملاء عام تکذیب نمایید ، یا به بحث علنی و توضیح قانع کننده بنشینید... و یا یک بار هم شده در شجاعت اخلاقی «خبط و اشتباه» بپذیرید و بابت سیاهه اعمال رخداده از انبوه اعضای رنجدیده و خانواده های حیرتزده و ... عذر تقصیر بخواهید. ظلم و ستمی که بر منتقدان نیک اندیش کردید و می کنید به کنار ، لختی به سرنوشت خود و سازمان بیندیشید و عواقب ویرانگر سکوت رسوا و تاییدآمیز خود را بسنجید! سر از برف بیرون آرید و کمی به آثار ماندنی گزارشهای ماوقع فکر کنید! آهای «مسئولان» ، به جای خشونت کلام و بسیج هتاکی تدبیری نشان دهید.
درباره جریان حاکم بر سازمان مجاهدین خلق ایران (12) ـ «سرنگونی از نوع آقای رجوی» 2 و فرار «شازده»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر