وضعیت احزاب شکست خورده در انتخابات اخیر آلمان و رویکرد مورد نظر آنها به منظور خروج از بحران شدید، بعضاً مرگبار حزبی ، بسیار آموزنده است. به نظر من شاهد مثالی است در باب ارج و قرب انتقاد و انتقاد از خود و نقش سازنده آن در سیاست و مدیریت دموکراتیک احزاب و ائتلافهای سیاسی و چگونگی برونرفت از تنگنای خفه کننده «وقایع اتفاقیه». در باره اهمیت«نقد» به طور کلی ، بسیار نوشته و گفته اند. اما ، در باره منزلت انتقاد بی پرده در لحظه بحران و کوشش برای گشودن بن بست سیاسی مرگبار اکنون در یک صحنه دراماتیک و نمونه جان دار و جاری .... با جوانب زنده آن رو به رو هستیم ، که خالی از هر حب و بغضی به واقع مصداق «آفتاب آمد نشانه آفتابست » ادامه مطلب
این کریم قصیم هم یک عنصر متعفن است ،فرصت طلب و با جریان توتالیتری سال ها است حرکت میکرد.حالا چون نتوانست وزیر جریان ارتجاعی و مستبدی مثل مجاهدین بشود در دولت تخیلی آنها بشود فرار را به قرار ترجیح داد .مگر این عالی جناب نمیدانست که مجاهدین هیچ اعتنائی به دمکراسی تشکیلاتی ندارند و شورای مجاهدین مغازه دو نبش کلاه برداری سیاسی بیش از نیروهای دیگر نیست .این طرف خود را به نفهمی زده است .
پاسخحذف