باز هم سلول انفرادی – نیمه شب نوشته ها – بهروز سورن

نقد را باید بجان خرید. روی چشم گذاشت و خطا ها را تصحیح کرد. بدون بازنگری و مرور اشتباهات بدام تقدس و کیش شخصیت و فرقه نگری خواهیم افتاد. معضلی که بخشا سازمانهای سیاسی موجود و محفل های مدافع زندانیان سیاسی هنوز با خود حمل می کنند. در نوشتار قبلی که لینک آنرا اینجا می بینید تلاش کردم که سلول انفرادی و اهداف حاکمان برای نگهداری زندانیان را بخشا به بحث بگذارم. نامه هائی در تمجید و نقدی چشم گشا دریافت کردم که انگیزه بخش تداوم این نوشتار شد. شخصیتی گرانقدر که تقریبا باندازه سن من سابقه مبارزاتی در دفاع از کارگران و زحمتکشان دارد برایم نوشت که . . . ادامه مطلب