من به این نتیجه رسیده ام که شخصیت رهبری مجاهدین در قالبی بتن آرامه ای- که بتن آن خودخواهی است و میله گرد آن تازه به دوران رسیدگی -، قالب گرفته شده است و از این روش و رفتاری که دارد بیرون نخواهد آمد. برای اینها راه انداختن این «کنفرانس»ها و جمع کردن چند سخنران با پرداخت «حق القدم» و حق المنبر یا حق المیکرفن، حتی عناصر بد نامی مثل میشل آلیوماری وزیر خارجه اسبق در دولت سارکوزی(او در زمانی که بعد از خود سوزی آن جوان تونسی زمین زیر پای بن علی دیکتاتور تونس از تظاهرات و قیام مردم در حال لرزیدن بود، پیشنهاد ارائه تجربه و کارآیی های فرانسه برای مهار و خاموش کردن قیام مردم تونس را در مجلس ملی فرانسه داد که خشم و نفرت زیادی علیه او برانگیخت)، احساس «مهم بودن» و احساس «در قدرت بودن» می دهد و این در برابر رژیمی که «رهبری را غصب کرده» به آنها رضایت خاطر می دهد. http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-54839.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر