امید است که درست نباشد اما شنیده‌ایم که گفته شده با مجوز «مباهته» در فقه و با استناد به روایت زیر: «اِذا رَأیتُم اَهلَ الرَیب وَ البَدَعَ مِن بَعدی فَاظهَرُوا البَرائَه مِنهُم... وَ باهِتوهُم کَیلا یُطعِموُا فِی‌الفَساد فِی‌الاسلام وَ یَحذُ... رهُم الناس»، می‌گویند اگر مردم دور کسی جمع شوند که محبوبیت و نفوذ زیادی دارد، ولی به گمان ما خلاف اسلام سخن می‌گوید، می‌توان به او «بهتان» و «تهمت» زد و شخصیت او را تخریب کرد و از این طریق از نفوذ و تأثیرش کاست. این درحالی است که نه با روش لغت‌شناسی و نه با استناد به آیه قرآن،(5) چنین استنباطی از این واژه و روایت درست نیست. درواقع «باهتوهم» به معنای استفاده از منطق توحیدی و استدلال قوی بهت‌آوری است که طرف مقابل را از پاسخ‌دادن، ناتوان سازد؛ نه به معنای ساکت‌کردن طرف مقابل به وسیله تهمت‌زدن به او.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر