آیا هر جدایی و کنار رفتنی لزوماً «خسته شدن از مبارزه» است؟ آیا بر آقای هزارخانی هم پوشیده است که نقد، دشمنی نیست و در آن چیزی وجود دارد که مرتبط با فضیلت است؟ آیا نمی‌دانند که دوستان معترض و مستعفی‌شان در شورای ملی مقاومت، در یک اضطرار ناگزیر چاره ای جز بدرود و بیان درد خویش نداشتند؟ القای قضاوتهای ناسنجیده در مورد کسانی که ایشان مثل کف دست می‌شناسند البته خوشایند نبود. محتسب عجول درون من نیز در واکنش، به نتیجه گیری ناشایست میدان داد و بد و بیراه گفت. (...) ادامه‌ی مطلب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر