در راه تأمل و تحقیق بر رویدادها و
روندهای انقلاب 1357 خط های قرمز بی شماری گذاشته شده است. این خطوط قرمز
وقتی به نقش نیروهای سیاسی، «روشنفکران» و «متفکران» جامعه در به قدرت
رسیدن «حاکمیت مذهبی» در ایران می رسد، دیوارهای بتونی ای می شوند که رمز
عبور از آنها مغلطه های کلامی، جعل یا گزینش تاریخ، «اخلاقی» کردن موضوع،
عمده کردن عوامل جهانی؛ مضاف بر آن روخوانی کردن
ادامه‌ی مطلب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر