دکتر علی شریعتی :
" روح های بزرگ را از دو جا می توان شناخت : یکی از نیاز بیش ترشان و یکی از دردهای بیش ترشان .حسین درسی بزرگتر از شهادت دادو آن اینکه در برابر یزیداگر می توانی بکش، واگر نمی توانی بمیر. " " در عجبم از مردمانی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می کنند و بر حسین می گریند که آزادانه زیست." " حسین (ع) بیشتر از آب تشنه لبیک بود افسوس که بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند." " چه هوشیارانه دگرگون کرده اند پیام حسین (ع) را و یاران بزرگ و عزیز و جاویدش را، پیامى که خطاب به همه انسانهاست . . .آنهایی که حسین (ع) را تنها گذاشتند و از حضور و شرکت و شهادتغایب شدند، اینها همه با هم برابرند، هرسه یکی‌اند:چه آنهایی که حسین (ع) را تنها گذاشتند تا ابزار دست یزید باشدو مزدور او، و چه آنهایی که در هوای بهشت، به کنج خلوت عبادتخزیدند و با فراغت و امنیت، حسین (ع) را تنها گذاشتند و از درد سرحق و باطل کنار کشیدند و در گوشه محراب‌ها و زاویه خانه‌ها بهعبادت خدا پرداختند و چه آنهایی که مرعوب زور شدند و خاموش ماندند . . . اینها همه یکی هستند و با هم برابرند ."" اگر در صحنه حق و باطل نباشی ، چه به نماز بایستی و چه به شراب بنشینی ، هر دو یکی است ."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر