ابراهیم
انسانی بود با فطرتی پاک و صادق، و فوق العاده صبور و شکیبا، مهربان و
نیکوکار. با حسادت و بدخواهی کاملا بیگانه بود و خیرخواهانه همیشه آماده
کمک و یاری رساندن به دیگران. او که خود فردی کاردان، مطلع و با مطالعه بود
و از جمله در نویسندگی مهارت و تجربه بسیار داشت، همواره مشتاق و آماده
انتقال تجارب و آموزش هنرش به دیگران بود و خالصانه دوستان و آشنایان را
بخصوص در زمینه نویسندگی یاری و راهنمائی می کرد. گاه روزها و شبها وقت می
گذاشت و بیداری می کشید تا نوشته ها و حتی کتابهای دوستان را ویراستاری،
تصحیح و آماده چاپ نماید.ابراهیم
روحی داشت کوه وار: بلند، بزرگ، ستبر و شکست ناپذیر. هرگز تسلیم سختی ها و
ناملایمات زندگی نمی شد. او چنانچه بخصوص در دوران بیماری اش نشان داد،...
ادامهی مطلب...
وصیتنامه ابراهیم آل اسحاق
مدیریت
کردن آگاهانه و آزادانه اراده و اختیار خویش، بزرگترین موهبت برای انسان
است؛ - اگر فعالیت تشکیلاتی سنتی و بسته، فردیت و هویت شخصی انسان را نفی و
تحقیر و قالبریزی کند، حرام است؛ -صداقت بدون خردورزی میتواند سر از ضلالت
دربیاورد؛ -آزادگی در گرو یگانگی در درون و صراحت در بیرون است؛ ایدئولوژی
و هر چیز ایدئولوژیک میتواند به مثابه قفل و زنجیری طلایی، آزاداندیشی
انسان را محبوس کند؛ -آرمانخواهی ایده آلیستی میتواند یک مبارز را از وظیفه
روز میهنی و انسانیش بازدارد؛
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر